Hayat Hapishanesi Şiiri - Önder Karaçay

Hapishane suçluların cezasını çektikleri yer diye bilinir

Ya suçsuz insanların ceza çektiği hayat hapishanelerine ne demeli

Anahtarı bizde olan evlerimizde, anahtarı başkalarında olan işyerlerinde hapis hayatı yaşamıyor muyuz?

Emeğini satarak hayatını kazanmak kölelikten daha kötü bir durumdur

Kölenin sahibi değişir, hayat şartları değişmez

İşçi işsiz kaldığında kimse sahip çıkmıyor!

Hatta sisteme çok iyi bir şekilde uyum sağlamadığı için ekonomik sistem yerine işsizler suçlanıyor

Hapis yatan gerçek suçlulardan tek farkımız hüküm giymemiş olmamız

Tüketmeyen insandan sayılmıyor
Tüketmeyen de kendini insandan saymıyor
Tüketmek için karın tokluğuna çalışmak tüketebilecek gücü elde etmeye yetmiyor

Sistemden aldığını sisteme geri verme şartı ile girersin bu hapishaneye

Karnımızı doyurmak, uyumak ve dinlenmek için evi
Karnımızı doyuracak gücü elde etmek için işyerini hapishane olarak kullanıyoruz

İkisinde de özgür değiliz!

Evden işe, işten eve gitmek/gelmek tek hava boşluğumuz

Yürüyerek işe gidip gelenler çok şanslı

Minibüs, otobüs, metro veya kendi otomobili ile yolculuk yüksek maliyetli paralı hapishane

Kocaman bir hapishaneye döndü hayatımız

Hapishaneler arasında koşturup duruyoruz

Cebimizde kaç el dolaşıyor, ne kadar alıyorlar bilmiyoruz

Oysa cebimizde sadece kendi elimizin dolaştığını sanıyoruz

Cep, hayat ve gelecek hırsızlarını daha iyi doyurmak için daha çok çalışırsak daha fazla kazanacağımıza inanıyoruz

Çalışan hiçbir insan kendisi için çalışmadığını bilmiyor!

Kendimizin ve ailemizin mutluluğu için değil bizi sömürenleri doyurmak karşılığında karın topluluğuna bir hayatı hapis şeklinde yaşıyoruz!

Ölüme beş kala ev hapsi ile bitiyor yaşam

Emeklilik yaşı altmış beş, ortalama yaşam süresi yetmiş