Hayat Hanım (1) Şiiri - Nimet Öner

HAYAT HANIM (1)

Bu gün isyanım var hayat hanım;
Susturduğunu dilimden,
Lav sızan yüreğimden,
Kan kusturduğun ömrümden,
Bir çift isyanım var sana..
Garezin neydi bana?
Tüm şehir tatlı uykudayken, kabuslar gönderdin bana..
Sevenler aşk şarkıları söylerken bağıra bağıra,
Sen ağıtları reva gördün bana..
İnsanlar gül kokarken, dikenler battı canıma..
Anlamadım sanma hayat hanım, bunun herkes farkında..
Kuşlar bile muhabbet ederken dudak dudağa,
Sen hasreti büyüttün bağrımda..
Herkes sevdiğiyle seveniyle yaşarken, sen yılan beslettin bağrımda..
Bazen gösterdin güzel yüzünü başka hayatlarda, bir damla bal çaldın damağıma, onun lezetiyle koştum ardından, yalın ayak kan ter içinde, dönüp bir kez bakmadın bana..
Taşıdın insanları, gümüş tepsilerle baş üstünde, altın sunaklarda abu hayat sundun da, bir yudum su vermedin bana?
Soruyorum hayat hanım bu kez samimi ol bana
Ne verdin ki ne alasın?
Ne bekliyorsun çıkardığın canımdan,
Şimdi bir çift lafım var sana,
Canın cehenneme hayat hanım, canın cehenneme.

Nimet Öner

27 şubat 2009 Van