ben şimdi uzak bir merhaba gibiyim,
o küçücük kız çocuğuna benzeyen hayata.
saçlarına her sabah at kuyruğu yaptığım
gözden kayboluncaya kadar ardından baktığım.
kendimizle barışmak olurdu adımız,
kerrat cetvelini beraber ezberlemek
ve halı üzerinde beş taş oynamak, gülerek.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
ben şimdi uzak bir merhaba gibiyim,
o ellerine sevgiyle sarıldığım anama benzer hayata.
verdiği her öğretiden zorunlu ve giderek kopuk,
dipsiz kuyuların en dibi gibi anlamsız bir boşluk.
bilinen her şeyin giderek unutulması,
ve gururlu arkaya bakmayışlar gibi duvara doğru.
yani ıskalanmış, tadılmamış tüm yolların sonu.
Hayat;İnsanlara bahşedilen içi sürprizlerle dolu bir armağandır,neler getirip neler götüreceğini ise hiç bilemeyiz.Getirdikleriyle ve götürdükleriyle bahşedilen bu armağanı seviyorum diyebilmeliyiz herşeye rağmen..Hayata dair çok güzel bir paylaşım ve yine o güçlü kalem..Kutlarım.
Güzel şiirdi,yüreğine sağlık,tebrikler
merhaba,
bitimsiz tatlar vardır bazen
her yazdığınızda böyle lezzet alıyorum
ve sizi
gerçekten
sanatçı
insan
yönünüzle
çok seviyorum!
tanıdıkça tanıdıkça yazılarınızla
mutlu oluyorum
aynı dünyadayız diye..
gitdikçe herşeye yabancılaşan bir dünyada
eski bir dost gibi:)
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta