Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

“Ben zaten bitmişim! ”

Kaç defa yıkıldı, yandı yüreğim
Dert bindi mi biner, beter üstüme!
Baştan başa kahır, hüzün çileyim
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

Ne dostum var benim, ne arkadaşım
Ne derdim dökecek, bir tek sırdaşım
Yıllar yılı akar, böyle gözyaşım
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

Mutlulukla bir gün, dansım olmadı
Gülmedi talihim, şansım olmadı
Goncayken şu günlüm, az mı solmadı
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

Ortada kalmışım, ben biçareyim
Her yanım dağılmış, pare pareyim
Terk edilmiş köhne, bir viraneyim
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

Zaman almış beni, önünde güder
Zannetmem gönlüme, merhamet eder
Ömrüm bir bilinmez, meçhule gider
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

Kalmadı şerefim, gitti onurum
Ayaklar altında, şimdi gururum
Belli değil mi bak, bu zor durumum
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

Yerle yeksan oldu, tüm emeklerim
Bu zayıf kalbimle, her gün teklerim
Boşuna çekilir, can küreklerim
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

Zalimler çoğalmış, vuran vurana
Kalpleri dağılmış, kıran kırana
Bir de tuz basarlar, gönül yarama
Hayat gelme yeter, yeter üstüme!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA