Hayat dört mevsim, bende hep bahar
Değil mi ki kalpte iman var.
Bu dünya hiç kimseye kalmaz,
Kabir arkasında asıl hayat başlar.
Aklını Kullan, İman ziynetidir hayatın
İmansız hayat hazandır
Neticede Rüyet’e ulaşmak var.
Abide Ubudiyet yakışır.
İmanın mahiyeti sıdktır. Küfrün mahiyeti yalan,
Daha ne kadar ömrün var bilebiliyor musun?
Deli bir kasırga siler süpürür beklenen yıları,
Senin için kaçınılmaz sondur ahiret yurdun
Etrafındaki ayrılıklara bak ibret al.
Eller sana bakıp ibret almadan.
Ecel cellâdın gelmeden evvel
Meyveler veren bir ağaç dik en azından
Her gece kendini sorgula, muhasebe-i ömür yap ki
Hesabını kolay veresin.
Allah'ın geniş rahmet deryasından bir damla da sen iste
Günah kirlerinden arınmak için.
Dualar et, tövbeler et, af dile,
Sonunda hüsran yaşamayasın.
Hayat dört mevsim, bende hep bahar
Değil mi ki kalpte iman var.
Bu dünya hiç kimseye kalmaz,
Kabir arkasında asıl hayat başlar.
Kayıt Tarihi : 24.5.2014 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değil mi ki kalpte iman var.
Bu dünya hiç kimseye kalmaz,
Kabir arkasında asıl hayat başlar.
Sadece bu dörtlük bile Hayat ile ahireti birbirine bağlayıp anlatmaya yetmiş.Çok güzel ifadeler.Canı gönülden kutlarım.Tebrik eder başarılarının devamını dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)