Hayat Dersi Şiiri - Kemal Okumuş

Zindan karası yalnız Bursa gecelerinde fark ettim yıldızların çokluğunu.
Sabah güldürdüklerimi akşam uğruna ağladıklarımla mukayese ettim.
İşte böylece gece vakitlerinde ben matematiğimi geliştirdim.
Tarihim hep iyiydi benim zaten tüm okul yıllarımda ve dahi sonra.
Nasıl olmasın ki ders alınacak kişisel bir tarihe sahiptim ne de olsa.
Vatandaşlık bilgisinden kalmaktan hep ziyadesiyle korktum.
Her nasılsa vatandaş olarak hangi haklarım vardı unuttum.
Ciğerlerime dolduruyorken nikotini, katranı bu denli pervasızca,
Sağlık bilgisi dersinden de sıkılıvermiştim kolayca.
Kimi zaman adaletsizlikleri yuvarlaklığına bağladığımız dünyayı,
Coğrafya dersinde anlattılar, dağlarını, denizlerini ve uydusu ayı.
Ayın mehtap adıyla harcanmamıza vesile olacağını unutmuşlar anlatmayı.
Hiç bir felsefeci ben gibi düşünmemiş ya da benceleyin bir şey dememiş.
Felsefe dersleri aslında o ergenlik çağında çok gereksizmiş.
Kızların sadece erkeklerin fizikleriyle ilgilendikleri o malum dönemde,
Fizik dersi benim fiziğime katkı sağlamamıştı hiç ama hiç hem de!
Aşkın bir kimyasal yapısı var mıydı ya da aşk neyle tepkimeye girerdi?
Kimya derslerinde anlatsaydılar keşke, alkolün formülünden iyi giderdi.
Karikatürlerime ya da çizdiğim hayal ötesi resimlere değer verilmedi.
Eğlenmem gereken resim dersi hakikaten bu kadar ciddi miydi?
Efkarlı bir türküye ya da bet sesimle uzunca bir havaya hiç müsaade etmediler.
Plastik blok flütten tükürükler akar halde 'Benim Annem'i zorla dinlettiler.
Mum gibi durup, amuda kalkıp, ters bant ve daha nice maymunca şekiller yaptık.
Eğitemedik bedenlerimizi ah be hocam o kadar yattık kalktık yine de yamuk kaldık.
Kişisel becerilemizi keşfedip de ne el ne de gönül işlerinin altından kalkamadık.
Biz ne diye o sabi halimizle El İşi diye düğme dikilen bir derse katlandık?
Daha da geriye dönünce şöyle anlıyorum hayata dair bilgi eksikliğimin sebebini.
Hatırlamıyorum hayatın zor olduğunun Hayat Bilgisi dersinde bana öğretildiğini.
Sosyal alanda milyonlarca hata yaptık, yapmadık gönülleri kırdıkça kırdık.
Sosyal Bilgiler dersinde siz ne vermiştiniz bize hocam galiba o dersten hep kaçtık.
Ne dinimizi anladık, ne ahlaklandık ne de kültürümüzü geliştirmek nasip oldu bizlere.
Din Kültürü ve Ahlak bilgisini niye program koymuştunuz diye sorsam mı size?
Bir tek dersi hiç unutmadım ve sonuna kadar bir tek ondan faydalandım.
Sağ olsun hocalarım neleri attım da Edebiyat kitaplarımı hep sakladım.
Madem okulun ahşap sıralarında oturma uzuvlarımızı düşleştirerek ve sıkılarak
Öğreneceksek bu hayatı, öğretin be hocam en acı gerçekleri bize anlatarak.
Nankörlük diye bir ders koyun lise son sınıftan itibaren, hatta üniversitelere bile.
Zorunlu ve çok kredilik bir ders olsun, örneklendirmeler bol olsun bir de.
Adam akıllı sevmeyi öğretmek için bir ders de bulunmalı muhakkak.
Biliyorum bu dersi bir türlü anlamayıp kalan çok olacaktır mutlak.
Daha nice dersler var da benim şu buruşuk unutkan aklımda,
Anlatmak neye yarar ki düzen kurulmuş anlayan olmadıktan sonra.
İlköğretim, lise, üniversite... Bir dizi diplomalar çerçeveli asılı hep duvarlarımızda.
Tuvalete atmak lazım bu kağıtları hayat için bir diploma yazılmadıysa hakkımızda.