Hayât denen yolda, koştum yoruldum
Coşkun sular gibi, taştım duruldum
Gâm keder bilmezdim, ben de tutuldum
Can evimden her gün, bin kez vuruldum
Ömür tezgâhında, sabır dokurken
Gönül dergâhında, aşkı okurken
Sol yanımda biraz, sızı dururken
Can evimden her gün, bin kez vuruldum
Gözlerim dalıyor, ufka baktıkça
Yüreğim ağlıyor, içim yandıkça
Duygular çağlıyor, zamân aktıkça
Can evimden her gün, bin kez vuruldum
28 Ekim 2015 – Kaletepe
Cemalettin TuranKayıt Tarihi : 29.10.2015 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemalettin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/29/hayat-denen-yolda-kostum-yoruldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!