Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ve asıl kaybedenler,SENİ KAYBEDENLERDİR
Hayatın acımasızlığını çok güzel işlemişsiniz üstadım... Hani derler ya 'yukarı tükürsen bıyık, aşağı tükürsen sakal' Kimi menun edeceksin ki bu çıkar dünyasında... İnsanlar bazı değerleri kaybettikten sonra anlasalar da iş işten geçmiştir artık... Gerçek dostu kaybettiğinde anlıyorsun onun değerini... Tıpkı son satırdaki gibi...
Duyarlı yüreğine sağlık... Tebrikler... Sevgilerimle...
EVET DEĞERLİ HEMŞERİM: ASIL KAYBEDENLER SENİ KAYBEDENLERDİR..
KONUYU YALIN AÇIK BİR ŞEKİLDE DİLE GETİRMİŞSİN.. NE YAZIK Kİ HAYATIN İPİ KÖTÜLERİN RÜŞVETÇİLERİN YAMUKLARIN ELİNDE AMMA SEN ANNE NİN SÖZÜNDEN ASLA ÇIKMA. ÇÜNKİ SEN ASALAK OLAMAZSIN
DOĞAN HER YENİ GÜN YENİ BİR UMJUT DUR .. KUTLARIM KALEMİNİ VE YÜREĞİNİ. TEŞEKKÜRLER PAYLAŞIUMINA . SELAM VE SAYGILARIMLA 10 TAM PUAQNLA SELAMLIYORUM ESEN KAL SEVGİYLE KAL.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta