Her ışıldağa yönüm dönemem,
Her yola düşene yoldaş diyemem,
Oturup kalkmadan kimdir bilemem,
Temkin de ayarı hayat öğretti.
Kıyım sonsuz değil uzanmayasın,
Kalk deyince sonra darılmayasın,
Tahtında eylenip çok kalmayasın,
Vermekte ayarı hayat öğretti.
Her yaklaştıkça sen giden öteye,
Hep al verme böyle olmaz seviye,
Feda gerekince düşen geriye
Gelmekte ayarı hayat öğretti.
Hep peşin sıra yar düşüp gelemem,
Özvecan yererim, övüp duramam,
Farkıyız isteyip aynı olamam,
İçmekte ayarı hayat öğretti.
Kayıt Tarihi : 9.6.2024 10:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!