Hayat çakırdikeni Şiiri - Cuma Soylu

selam sayğı deye okur arkadaşlar bunu yaşadım aynen anatığım gibi ilk okulu bitirdim köyde yaşıyorduk her sene okul tatil olduktan sonra çobanlık yapardım bu senede okul bitince bana dediler köyde iş yok bari çobanlık yap gene dediler ama çok üzülmüştüm yoksul bir aylenın çocuğuydum düşündün köyden kaçmayı köye gelen dayımın nakliye kamyonuna bindim yüklerin arasında saklandım Ankara direk gidiyordu Ankara da dayım beni görünce şaşırdı en yakın yerden köye telgraf çekti ve burada gönlün geçene kadar dur ne zaman istersen seni köye gönderim dedi sevindim bir kaç gün içinde semti iyice öğrendim semt pazarlarını gezdim baktım bayanlar benim yaştaki çocuklara yerine göre uzak yakını göre para veriyorlar poşet olduğum için bende başladım o gün 15 lira kazandım ama iyi paraydı o güne göre küfe alırsam daha iyi iş yaparım diye hamam önü pazarına gittik orada küfe satanlar da vardı işe başlamadan önce kendime bir hamal küfesi aldım ben bilmiyordum orada hamal lar odasına kayıtlı olacak mısın yaka kartı olarak demirden bir plaka veriyorlar yakana takıp resmi hamal oluyormuşsun bense küfemi aldım devam etim içe çocuk yaşta olduğum dan bütün bayanlar beni çağırıyorlardı diğerleri de kaçak çalışıyor diye ihbar etmişler zabıta iki günde bir benim küfemi el koyardı