Hayat Bundan Mı İbaret?
Bir günün hızlandırılmış şekli
Ne ilginç olurdu,
Belki de komik,
Ya da 'trajikomik'...
Yukarıdan baktığımızı varsayalım.
Ve bu insanların ne yaptığını
Bilmediğimizi...
Önce güneş doğuyor,
Yavaş yavaş hayvanlar
Ötüşüyor, bağrışıyor.
Sonra tek tük sesler,
İnsan sesleri...
Motorlar çalışıyor,
Araba motorları...
Sanki anlaşmışlar gibi.
Belli bir saat diliminde,
Birden kalabalıklaşıyor yollar.
Allah Allah ne yapıyor bu insanlar?
Sonra giriyorlar bir yerlere,
Sanki bunu da anlaşmışlar gibi.
Hepsi de kendince bir yere...
Sonra yine tenha oluyor sokaklar.
Hayda, bu ne şimdi,
Ne çeviriyor bu insanlar?
Gün daha da ilerliyor,
Kimileri duruyor yollarda,
Ağaçlardaki meyveleri biri gelmiş
Bir yere yığmış,
Geliyorlar, kâğıt uzatıyorlar,
O da karşılığında meyve sebze veriyor.
Şaşıyorum, neyse diyorum
Devam ediyorum.
Yürüyen insanlar çoğalıyor,
Yukarıdan izlemek o kadar tuhaf ki...
Bu insanlar cidden ne yapıyor?
Saat öğleye geliyor.
Allah Allah, şimdi de girdikleri
Yerden çıkıyorlar.
Hınca hınç kalabalık yollar yine.
1 saat falan bu kalabalık sürüyor.
Yine herkes belirlediği yere giriyor.
Yine hepsi kendince bir yere.
Çok merak sarıyor içimi.
İkindi oluyor.
Görüyorum;
Kimisinin yerleri süpürdüğünü,
Kimisinin ise yere tükürdüğünü.
Kimisi kimisinin önünde eğiliyor,
Diğer kimisi de onu itekliyor...
Başka biri birini pataklıyor,
Diğeri de diğerine sarılıyor.
Kimisi açlıktan kırılıyor
Kimisi yemekten şişiyor.
O kadar net ki insanların
Vahşiliği bu yukarıdan...
Hayvanlar âlemine bir göz atıyorum,
Bir otu paylaşan hayvanlar,
Kardeşçe yaşayan kaplan, aslanlar...
Ben de asıl 'hayvan' kalıbına yakışan
Kim diye, gerçekten düşünüyorum o an.
Ve tekrar zamana bırakıyorum kendimi...
İnsanlar âlemindeyim,
O koşuşturmanın, savaşın,
İğrençliğin içinde...
Akşam oluyor
Bu sefer sabahkinin tersi olaylar oluyor.
Herkes geriye sarılmış gibi
Yine ilk yerlerine dönüyorlar.
Yok, yok bunda bir terslik var diyorum.
Fazla da kafa yormak istemiyorum ya.
Ne gariptir insanlar diyorum ama,
Kendilerine sunulmuş bir hayatı
Ne de yanlış oynuyorlar,
Ne vahşice...
Tıpkı simülasyon bir oyun tarzında...
Ama tek bir farkla;
Kötülerin kazandığı...
17 Mart 2011
Utku ÇamurcuKayıt Tarihi : 16.5.2011 10:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!