Bilinmeze giden bir yolculuktu hayat,
Canımı yakan her tavrı ve hareketiyle.
Zor olan neydi bilmiyordum,
Kolayı gören ender insanlara gıptayla bakarken,
Umutsuzca martıları besliyordum aldığım simitle.
Bir vapur seyahati ile Kadıköy’den ayrılırken,
Sadece düşüncelere dalıyordum puslu İstanbul akşamlarında.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta