Hatice Elveren Peköz
Kaçınılmaz olan o son…
Düşülecek,
Üzülecek,
Unutulacak,
Unutulacağız..
Sonra bahar gelir yeniden
Gülüşlerimiz çiçekler açar bazen.
İçimizde gülümseyen çocuk…
Şenliklerde, bayramlarda ellerinde şekerleriyle düşmelidir yola.
Çocuk olmak, sevmek, umut etmek…
Ve yinelenecek onlarca yanılgı…
Çocuklar kadar ağız dolusu gülebilmek,
Yüreğimizden çocuklar gibi özgür kuşlar uçurmak bazen…
Hatice Elveren Peköz
Kayıt Tarihi : 10.12.2017 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Elveren Peköz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/10/hayat-bu-114.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!