Hayat Boş Arkadaş
Paylaştım yalnızlığımı senle
Ne de olsa benle
Yok olup gideceksin
Acılarınla birlikte, üzüleceksin
Sadece beni de sevin istedim
Aranıza alsanız benim
Sonsuza kadar sever kalbim
Neyse ki Marius'um var benim
Belki barbie bebek olmayabilirim
Ama sizi sevebilirim
Taşar bu kalp size sevginden
Her gün amansızca
Ama nafile anlayan yok beni
Seven yok beni
Ya da arayan biri
Aynı Marius'um gibi
O da sormaz oldu artık beni
İster oldu artık ölüm beni
Gözlerim kapalı beklerim
Alsın artık beni çileli dünyamdan
Onu bekledim
Geldi
Yaşadım
Olmadı
Ölüm bile çare değil bana
Zaten daha ölmüşüm dünyada
Bir de Meto'm vardı
O da yalnız'dı
Artık
Özür diler, öperdim
Ölmeseydi'm
Affederdi belki beni
Gömmeseydi
Diri diri toprağa
Toprak bile güzel kokar oldu bana
Frambuazlı çilekli pasta
Belki sizden olamadım kusuruma bakma
Gelecek sefere belki gelirim akla
(19.03.2013)
Anonim RuhsuzKayıt Tarihi : 4.12.2013 19:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Anonim Ruhsuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/04/hayat-bos-arkadas.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!