Hayat Bir Roman Şiiri - Yorumlar

Düz yazı:
İnsan belirli bir yaşa geldiğinde bir şeyleri elde etmeyi ister. Bu istekler birilerinin sırtına binmeden, omuzlarına basmadan elde edilmeyeceğini herkes daha iyi bilir. Büyüyüp erken hayata atılana da şapka çıkartılır tabi ki... Meşakkatli bu yolda insan bazı zaman düşer kalkar, düşer yine kalkar. Hayattan nefret etme moduna gelir. Büyük balık olmanın getirdiği zorlukları yenmeye çalışır. Bilmez ki, en büyük balık olmaya çalıştın mı dünyaya, insanlığa faydası olmayan sadece şişman balık olur? Unutulur bir köşede, hiçbir işe yaramaz, moral derecesi eksilere düşer.
Birçok hayat problemi çıkar karşına, çözemez; ruh hali çöker, tükenir, heba olup gider. Hayattan silinir, farkında olmaz. Önemli olan problemlere göre ruh hali yaratma her zaman moralin en yüksekte tutmaktır. Yaşamaktan o zaman tat alınır.

İnsanın içinden geldiği gibi konuşması motivasyon değildir. Başka bir şeydir.
Örneğin, hayatın zor şartlarını belki de bilmemek ayıp değildir, sonuçta yaşayıp öğreniyorsun. Şayet hayatı bilip te daha merhametsizce konuşmak bir makine gibi davranmaktır. Günümüzde zaten insanın makineye dönüştürülmüş hali bitirdi merhameti...!
Doyumsuzluk merhametsizliğin en büyük sebebidir.