Aynalarda kalır günlerimiz...
Asılı, binlerce anı
Yitik yüzlerin masalı...
İlerler bir tren, karanlığa
Kompartımanında götürür hayatı...
Pencerelerinde görünümleri taşır.
Raysız,rotasız, gizemli ve dönülmeyen
Sayısız sefer,sayısız tren...
Durmadan... ara istasyonlarda..
Yolcuları anılarını, unutur
Yolcuları, kederlerini...
Yada,sevdiklerini...
Hangi istasyonda durur, kim bilir?
Her şey yitirir değerini
Dünyevi izler silinir...
Bilet parası sormaz hiç kimse
Yolcular, bir bir, seçilir
Hayat bir tren gibi, geçer...
Geçer iç içe, yaşamlar...
Yaşanacak günler vardı,şu işim yarım kaldı
Geriye binlerce ayrılış öyküsü kalır
Gözden ırak olanı...unutur, kalanlar da...
İzmir-Aralık 2005
Kayıt Tarihi : 24.4.2006 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/24/hayat-bir-kara-tren.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)