Ey hayat!
İçimde biriktirdim herşeyi
Kimi zaman üzüntüleri
Kimi zaman sevinçleri
Yorulup taşıyamadığımda
Serptim onları dağa taşa
Hafifledim.
Karanlıklar içinde
Yol buldum
Aydınlığa yürüdüm
Korkum yoktu hiç
Kendimi daima sevdim
Yüreğimi kimsenin hırpalamasına
İzin vermedim
Gönül gözü açık olanlara
Kendimi saklamasını bildim.
Yolculuğa çıktım
Telaş etmeden
Hazırlıksız
Kaybolsam ne olurdu sanki
Nasılsa
Yolumu bulurdum
Bir yanım uykuda
Bir yanım tetikte
Ayakta bekledim hep
Sisler içinde
Gelen her düşmana hazırdım
Sevgiydi kalkanım
İnsanlıktı kurşunum
Bana yaklaşamadan kötülük
Onu uzaktan vurdum
Beni onaylasınlar diye
Beklemedim
Beni sevsinler diye
Sevmedim
Aşkı sevdiğim gibi
Kavgayıda sevdim
İnat ettim
Yere ayak vurarak
Doğru bildiğimi söylemekten
Çekinmedim
Ey hayat!
Ben seni yaşamaktan
Kendim olmaktan
Hiç vazgeçmedim
Sende benden vazgeçme emi! !
Kayıt Tarihi : 16.1.2008 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birol Hepgüler.
Hiç vazgeçmedim '
Hiçbir zaman da kendin olmaktan vazgeçme!
Kıskanılacak derecede güzel bir sentez:kutlarım seni!Yüreğin hiç susmasın!Tam puan!
Saygılarımla!
Özenle yazılmış, konuyu mükemmel anlatan bir şiir. Uzun serbest vezin şiirlerde, yerinde bölümlere ayırmak çok önemlidir. Bu şiirde bu var. Gönül penceremden 10
Gelen her düşmana hazırdım
Sevgiydi kalkanım
İnsanlıktı kurşunum
Bana yaklaşamadan kötülük
Onu uzaktan vurdum
BU KADAR.
Gülüşünüz yüreğinize kadar insin.
Saygılar...
Âlimoğlu
TÜM YORUMLAR (21)