Hayat Bana Yalan Söyledin

Hayat, neden böyle acımasızsın?
Hangi sözüm seni bu kadar kızdırdı?
Sana açtığım yüreğimi kör bıçakla kesip attın,
Kanın durmasın, hayat.

Her sabahı yeni bir umutla selamlamadım mı?
Gecenin karanlığını kendime dost edip umut ekmedim mi?
Güneşin doğuşunda saklı umut diye sabahlara kadar dualar etmedim mi?
Bir kez güldürmedin yüzümü, hep ağlattın.
Hani hayat güzeldi?
Hani mutluluklar yakındı?
Hani, hayat, hani?
Neden gözlerim ıslak?
Neden yüreğim yaralı?
Neden yalan söyledin bana?
Neden, hayat, neden?

Bir zamanlar masallar fısıldardın kulaklarıma, inanır kanardım yalanlarına.
Gözlerimde parlayan yıldızlar olurdu.
Şimdi bakıyorum da yıldızlarım sönmüş,
Karanlığa bürünmüş sağım, solum,
En çok da yüreğim.

Hayat, bana yalan söyledin,
Gözyaşlarımı içtin her gece.
Duymadın, bilmedin, görmedin beni.
Çığlıklar attıkça kayboldun sen.
Şimdi kalbimde bir isyan çiçeği büyütüyorum.
Beni masum bir çocuğun saflığıyla kandırdın,
Ama artık seni tanıyorum, hayat.
İnanmam, kanmam yalanlarına.

Şimdi sitemim sana, ey acımasız dünya,
Bu kalp ne kadar dayanır bu yalana?
Düşlerimden koparıp aldın beni,
Gerçeklerin soğukluğuyla vurup kaçtın.
Hayat, seninle bir savaşım var,
Ama unutma, sen de yenilirsin bir gün.
Çünkü her yalanın sonunda
Mutlaka çıkar gerçekler ortaya.
Hayat, ne istedin benden?

Mavi boyalarımı çaldın,
Gözlerime yaşları doldurdun.
Geri ver mavilerimi, al siyahın senin olsun.
Geri ver, hayat.
Geri ver.
08.08.2024. 15:59