Hayat Bana Gülmedi Şiiri - Türkan Yılmaz

HAYAT BANA GÜLMEDİ

Acıları yüreğime bir bir ektim
Hayat neden gülmez yüzüme anne
Gurbetin soğuk gecelerin içtim
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Gelen vurur giden bizi yargılar
Tam kalbim bin yerinde var kırıklar
Vucutum her yerinde var sargılar
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Gerçek çok acı hayat kesti ceza
Doğar doğmaz kara yazılmış anlımıza
Belki hiç kavuşamam vatanıma
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Güneş açmaz bana arkası dünük
Artık gözlerimden yaş akmaz donuk
Geceler yüreğime eker soğuk
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Yirmi yaşında ben giydim karalar
El kapısı sanki buzlu bir duvar
Yüce rabbim neden gülmez bu kullar
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Felekğin kastı ne duman çöker üstüme
Yıllardır hasret yaşarım gün yüzüne
Zincir vurdum acıyan bu kalbime
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Memleket burnumda teter buram
Gülmek haram olmuş bana haram
El vurmayım nolur acıyor yaram
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Göz yaşı akar sanki yağmur seli
Hançer yarası vardır yüreğimde
Çektiklerimden unutum ben beni
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Çektim acıdan beynime indi sızı
Tanrım nolur sen gör bu halimizi
Hayat vurmuş bana kapanmaz izi
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Felekğin acı oku değdi kalbimize
Hayat gülmez bir kez olsun yüze
Yaşım daha otuz iken çıktı yüze
Hayat neden gülmez yüzüme anne

Ne çabuk gelip geçti koca yıllar
Türkan'ım gülmeye hep hasret yaşar
Kapandı yüzüme bütün kapılar
Hayat neden gülmez yüzüme anne

** (Şiir) **
*** Türkan Yılmaz ***