Ateş olur bazen içimde, yakar sessizliği,
Su gibi akar zaman, durmaz, saklar gerçeği.
Hava taşır umutları, serin bir esintide,
Ve yeşil bir ırmak gibi süzülür hayallerimde.
Deniz çağırır uzaklara, mavinin koynuna,
Bulut dans eder gökyüzünde, beyazın yolunda.
Gülmek bir teselli mi, yoksa en saf gerçek mi?
Hayat bahane belki, ama sevmek hep gizli.
Gözlerinde bir bahar, kelimeler dile gelir,
Bir adımda uçurum, diğerinde cennet yeridir.
Ateş, su, hava… her şey bir bütün aslında,
Gülümse, çünkü hayat bahane, sevgi kalır ardında.
Faruk Kısaca-12/2024
Kayıt Tarihi : 6.12.2024 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!