Gözlerimde kalın ve siyah bir hüzün
Mevsim artık sonbahar ve ağır
Hava ağır,su ağır,yaşam ağır,
Ve hayat geçiyor ağır ağır.
Dilim sözcükleri yutuyor konuşurken
Öyle ki konuşmak bile çok ağır
Hiç durmuyor zaman koştururken
Ben ağır hayat benden ağır.
Hergün aynı yorgunluklar aynı bıkkınlıklar
Öyle ki yorgunluklar bile sıradanlaşır.
Hayatın kendisi yorgunluk
Yorgunluğun kendisi hayat.
Birbirini görmüyor bu koşturan kalabalıklar
Feryatlar figanlar duyulmuyor fazla
Yutuyor küçük balıkları iri balıklar
Kim nereye yetişiyor bu hızla.
Kayıt Tarihi : 18.10.2007 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)