Öyle acılar vardır ki,
Gözyaşın bile yetmez içini dökmeye
Ben neleri atlattım
sonu görünmeyen ne yokuşları tırmandım
nefes nefese,
Ne dikenleri okşadım gözlerimi kapatıp,hepsini gül belleyip kanatsada yüreğimi..
Bir yudum acı su idi bazen Sabır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
