Öyle acılar vardır ki,
Gözyaşın bile yetmez içini dökmeye
Ben neleri atlattım
sonu görünmeyen ne yokuşları tırmandım
nefes nefese,
Ne dikenleri okşadım gözlerimi kapatıp,hepsini gül belleyip kanatsada yüreğimi..
Bir yudum acı su idi bazen Sabır
sustum! ! ... içtim! ! ...
hiç bitmeyeceğini sandığım ne uzun geceleri
suladım gözyaşımla.
çok savaşlar verdim.. zaferler aldım
kimse bilmedi ama
çünkü Her gecenin sabahında Hayat 'buradayım'
diyordu hep,
Kah gülümseyip, Kah acıtarak
Şubat 2004-İstanbul
Hülya YılmazKayıt Tarihi : 23.11.2005 16:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/23/hayat-262.jpg)
şiirselleşmiş halide çok güzel
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (3)