Bazen insanlar gri uçurumlara sürüklenir.
Kanatları kelebek gibidir, narindir, kırılgandır, çaresizdir.
Güçleri olmasına rağmen kendilerini korumasız bırakırlar.
Her insan annesinin rahminden toprağa yolcudur .
Meselenin başı ve sonun özeti budur.
Bu arada kalan kısımda, geldiğiniz yeri, gideceğiniz yeri, içinde bulunduğunuz toplumu ve yapılan haksızlıkları dilediğiniz kadar eleştirme ve beğenmeme hakkınız vardır.
Ama son asla değişmez !
Haksızlık eden de, azap çeken de eşitlenir .
Hayat görünenle değil, yüzleşmeye razı olduğunuzla yaşanır !
Yaradana inanıyorsanız; hayat zor olsa da vazgeçmezsiniz.
Hayat bir emanettir!
Hayatınızı kendi kötü düşüncelerinizden bile korumalısınız.
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 20:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!