Adananın tenha ve bir o kadar tehlikeli sokaklarında
Birbirimize sarılarak büyüdük biz.
Bir ekmeğin en fazla kaça bölündüğünü orada öğrendim.
Kardeş diyerek tutunduğumuz kızlar vardı,
Olaysız geçmezdi günümüz
Aşağı mahallenin gençleri kızlara mektup yazardı
Onlardan önce biz okur biz koşardık.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta