Hayat saygı duymuyor, değer verdiğimiz şeylere.
Yaşamak ise, bir numaralı, suç ortaklığı yapıyor, bu katletme şölenine.
Kestiremiyor haliyle insan, kim nerede duruyor, kim nerede, kim kimin ile.
Ve sevmek ise sefil bir köle olarak kalıyor sadece, sevilemeyen bir emekçi statüsünde...
Kayıt Tarihi : 4.4.2014 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!