Kahpece sömürülen dünyanın umursanmayan bir sokak lambası edasında parıldayan ay ışığı gibiyim bu gün.
Güzelliklerle dolu tüm geçmişimi kara toprağa gömmüş sessiz sedasız ayrılıklardayım.
Belki kurşun fazla acıtmazdı canimi diye düşünürüm hep, ama bıçak yarası gibi kolay ayrılmazdı ruhum bedenimden.
Her yıl iki mevsim yaşıyorum seni, baharın ilk'i yada sonu.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
her bir mısrası bir şiire değer...susmasın yürek sesiniz..hep yazsın kaelminiz..saygılar..tam pauanal..
:)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta