Hayat Şiiri - Hakan Kursun

Ömrün sonbaharı bak öyle sert esiyor ki eylül rüzgarları
Düşündün mü dallarda tutunmaya çalışan yaşlı, sarı yaprakları
Bak yollarda savruluyor oradan oraya bitmiş artık umutları
Bilinmezliğin seline kapılmışlar onlar sonsuzluk yolcuları

Hep acılar yok, hayatın bazen yeniden açar tomurcukları
Gençlik bizim içimizdedir bizler yeşertiriz o yaprakları
Yeter ki sevgiyle, aşk suyuyla beslensin kökü ve damarları
İşte mutluluktur bu yaşamın o dallardaki güzel meyveleri

Bazılarımız vardır, acılar ve hasretler içinde geçmiştir hayatları
Hep hayal kurmuşlar özlemden başka bir şey değildir duydukları
O ulaşılmazlığı bulmak, sarılmak isterler ama yoktur işte aşkları
Üzülmeyin ben buradayım bak uzattım elimidir belki de aradıkları

İşte hayatlar mevsimler gibidir sevindirmiştir hep ilkbaharları
Pırıl pırıldır, yemyeşildir tazelenmiştir güzeldir doğumları
Bazen de düşündürmüştür çaresizlikleri olmuştur sonbaharları
Kapkara dır, solmuştur içine kapanmış kötüdür hatıraları

Hayat işte