11 Mayıs 2005 - Bodrum/Muğla
Bir hayalperest sabahına uyanmışım
Hafif aralanmış pencereden tatlı bir meltem esiyor
Zihnimdeki insanlar uyanıyor yavaş yavaş
Gün ışığı mahmur yüzüme vuruyor
Dünkü ben ortalıkta yok
Hatta belki hiç var olmadı, bilmiyorum
Tek bildiğim bugün yaşadığım
Bundan da pek emin sayılmam aslında
Var olduğuma eminim ama
Var olmasam neden korkayım yok olmaktan
Ne saadet anı ama, ne saadet anı
Hislerim ölü, duygularım kayıp, kafam bulanık...
Kayıt Tarihi : 22.6.2023 02:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!