Hayallerini Çalan Şiiri - İsmail Özabacı

karşında öylece dimdik durduğunda hayallerini çalan adam, gözlerinin tam içine bak...bak ki korksun sevginden,büyüklüğünden.Gitmeye cesareti kalmasın, kalmaya hali. Gideceği başka bir yolu kalmadığını anlasın, hayal hırsızının. Aşkta asla eşitlik yoktur. Eş olmasın sana, aşk olsun sadece ona. Büyük bir aşkı bir yangın yerine çevirip giderken, arkasına bile bakmayan hayallerini çalana.
Hiç acele sevmedim oysa ben seni...yavaş yavaş sindirdim içime. Bir Nihavend makamı gibiydi ve nihayet bitti. Susuyorsun, saklama kendini benden giderken. Issız olmasın gecelerin, çatı altları,kuytu köşeler mekanın...bir canlı müzik bir kafede hiç çalmasın eğer bir aşkı unutturacak sa...hayallerini çalan adama...

Gitmek demiştim ya demin...hiç bir gemi demir atmaz bir limana, ağır ağır yol alır oysa en güvensiz zamanda...bir deniz feneri gibi aydınlattı gözlerin yollarımı..giderken habersiz...
şimdi senin durduğun yer, vazgeçişlerinin başladığı yerdir. En iyisi de sevgili giderken en sevdiğini yanında götürmektir. Hayallerini çalarken bir adam bunun farkında bile değildir...

en son ' görüşürüz' demiştin oysa...hayallerini çalan o adama. Rüyalarda görüşürüz ancak, oda iki eş ruh olursa...berzaha kadar gider bazı aşklar derler, ama inanma...

bir hayalden ibarettir hayat nasıl olsa...o yüzden sakın hayallerini çalan adama kızma...bir çizgi çektiğinde kader ulu orta yoluna, atla ve geç üstünden küçükken oynadığın sek-seklerin hatrına...şimdi gözleri kapalı, yüreği yaralı bir adama dönüşmüştür belki, yılların yorgunluğu omuzlarında...sabırsız bir memleket akşamında,kendi içine hapsolmuştur. Kendi hayallerini çalanlar asla suçlu olmazlar hak katında...anımsa..kendine verdiğin sözlerini...o masum gözlerini...

sakın ha ağlama...değmez
hayallerini çalan adama...