Hayâllerin Bile Üşüdüğü Zamanlar...

Meleklerin elleri, bulutları sağarak;
Zeminin karasına, aklar yağdırıyor, bak...
Yere rahmet iniyor, milyarlarca ak yıldız
Savrulup, serpiliyor; semâ nûrlu, yer yaldız...
Günlerce yağan karlar, beyaz örtü oluyor
Kalın yorgan altında, her şey sinmiş, soluyor
Bir süre gazaplanıp, kinini kusan rüzgâr
Çarptığı her nesnede ediyor çok ah ü zar...
Sonra sâkinleşerek yağıyor kar âheste
Karla birleşen zaman yapıyor sessiz beste...
Düzlükler kalınlaşıp, çukur yerler doluyor
Göz alabildiğince çevre beyaz oluyor
Kirden, pastan, lekeden; kalmıyor en ufak iz
Her şey yorgan altında gizlenmiş ve belirsiz
Karnı tok, sırtı peki; çoşturuyor bu âhenk
Rûhta yaşam sevinci, temiz beyazlığa denk
Çıkıyorlar canlılar yaşadıkları yerden
Rahmete hasret kalpler, taşıyorlar evlerden...
Kimi yuvarlanıyor serin karın üstünde
Kimi kartopu yapıp fırlatmanın kastında
Kardan adam yapımı; havuç burun, kömür göz
Gönüllü heykelciye atılan şakacı söz...
Bu günlerde âlemde gizemli bir durum var
Rûhta uçmak arzusu; ayrışıp, savrulmalar...
Sanki kalbe yağıyor, gönlü aklaştırıyor...
Arınan insanı, şerden uzaklaştırıyor...

Yağsın kar üstümüze, ürpertsin içimizi
Temizliğe ve aklığa özendirsin bizi
Biriksin metrelerce; dağda, kırda, bayırda
Bir gün eriyen karlar, yarışacak hayırda
Sızacak için için, akıp dere olacak
Bütün nehirler göller bu cevherle dolacak
Binbir çiçek açacak, şuruplaşacak havâ
Ağaçlar avuç açıp, Rabba edecek dua...
Şükür Yaradanımız, yeniden cana geldik
Yeşerdik, ziynetlendik, türlü gizeme erdik
Ölüydük uzun süre, işte yine diriyiz...
İnsanlığın emrinde, kötülükten beriyiz...
Tabiât şakıyacak yakın bir gelecekte
Böcekler oynaşacak, saz çalacak çiçekte
Kuşlar ötüşecekler, yurt ederek dalları
Cennete benzeyecek dünyânın bu halleri...

Şimdi, yer gök donuktur; fukaraya eziyet
Yakıtı bitmiş evde, donmamak bir meziyet
Yığılmış kar üstüste; zevktir, ateşlilere
İzbede mâsum donar, çıldırma bu işlere
Kalantorlar zevk için çıkar ulu dağlara
Fakir çırpınıp durur, düşmüş buzdan ağlara
Herşey gibi , karın da; zevki var, kederi var
Baht gülerse insana, karakışta zevk sunar
Karayazılıları, karakış, derde sokar...
Kalbi yağ bağlıyanlar, buza, keyifle bakar...
Kış, kara; ayaz, beyaz,nerdesin ey nevbahar? ...
Sanki zaman da donmuş, sıcaklara çok gün var...

Gel ey hayâli sevgili, uçuşalım karlarla...
Zihnimiz dertlenmesin, bir süre, yokla varla...
Zerrelere ayrışıp, göklerde dans edelim;
Yağmur olup yağalım, her sene, ilkbaharla...