Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Seninle derinlere sürüklenemedim
Bahtiyar da olamadım;
Bir lahza değil, bin yıl uzaklaşmıştım senden,
Huyuna-suyuna alışamadım İstanbul! ..
Büyük bir dalga oldun, çarptın yarama;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İstanbul güzellikleriyle olduğu kadar suçlarıyla da bir gerçek.Belki de bu iki karşıt özelliği kendi bünyesinde yüzyıllardır saklamasını bilen tek kent burası.
Biz ancak şairler deşifre ettikçe tanıyoruz İstanbuk'un bu perdelenmiş yüzünü.
Şiir,bu gerçeği bir kez daha açığa vurmaktaydı.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta