HAYALLERDEN GERÇEĞE AZMİMİN ZAFERİ 4 - Bölüm
Saygıdeğer gönül dostlarım. Türkiye'mizin başkenti olan Ankara ilinde kendimi güvende hissediyordum. TRT televizyonunda yayınlanan sinema filmini izledikten sonra vakit geç olmuştu. Çocukluk arkadaşım Selahaddin Akça ile aynı odada sabahladık. Sabah kahvaltıyı yaptıktan sonra ilk işimiz kanser hastası olan babaannemi ziyaret etmekti. Hastanenin ismini söyleyince dolmuş ile arkadaşım beni oraya ulaştırdı. İyi ki tam zamanında varmışız.
Babaannemi henüz odasında ziyaret etmeden taburcu olduğunu öğrendik. Dedem bir taksi tutmuş hastane önünde bekliyordu. Beni görünce çok şaşırdı. Oğlum ne işin var burada, nasıl geldin de bizi buldun diyordu. Bende dedeme ebemi ziyaret edeceğim çok özledim dedim. Dedemde ebeni taburcu ediyorlar doktorların yapacak işi kalmamış deyince onunda, benimde gözlerim yaşardı. Allah dan umut kesilmez ama durum da belliydi.
Biz dedemle konuşurken babaannemi sedye üzerinde hasta bakıcılar getirdi. Hanenin idaresini elinde tutan kahraman kadını bitkin halde görmek benim üzüntümü artırıyordu. Beni gözlerinin feri zayıflasa da hemen far ketti.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta