Zülfün sarmış kaşlarının üstünü,
İnsan unutur mu eski dostunu,
Kanma canan düşman giyer postunu,
Sen sen ol haine sakın inanma.
Zülfünün gölgesi vurur yüzüne,
Rabbim güzellikler katmış özüne,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
