Hayalinle Hasbihal Şiiri - Atila Yalçınkaya

Zülfün sarmış kaşlarının üstünü,
İnsan unutur mu eski dostunu,
Kanma canan düşman giyer postunu,
Sen sen ol haine sakın inanma.

Zülfünün gölgesi vurur yüzüne,
Rabbim güzellikler katmış özüne,
Cemali can katar tatlı sözüne,
Sen sen ol ekmeğin zehire banma.

Güzelliğe mana katmış gözlerin.
Mest eder kalbimi şirin dillerin.
Kem nazar değmesin sana ellerin.
Sen sen herkesi dostundur sanma.

Dünya bir gölgelik gelip de geçti.
Kader nice devi devirip biçti.
Hangi âşık bade doyasın içti,
Sen sen ol içip de ağyara kanma.

Zülüflerin bin bir yere savrulur.
Kuşlar göçer koca çınar devrilir.
Gülen gözler birden hüzne çevrilir.
Sen sen ol vefasız yere dayanma..