Hayalini Kurdukça Şiiri - İbrahim Yay

Canım yanıyor ruhuma aldığım darbelerden.
Uyumak için gözümü kapatamıyorum geceleri.
Çok sevdiğimi hatırlardım birini önceden.
Kalmadı kırmadığım gönlümdeki pencereleri.

Her ilişkide olan kaybım başkasını ilgilendirmez.
Yine de yardım almak için anlatmaya çalışırım.
Bu gönül kapısından seven biri sanırım geçmez.
Zaten istemesem de bu olanlara da alışırım.

Kendimi kaybediyorum damlayan her göz yaşımda.
Hayalini kurdukça daha da uzaklaşıyor isteklerim.
Her şeye rağmen alsam herkesi tutsam yanımda.
Umutsuz bir istek ile beni anlamalarını beklerim.

Bedenimden çekiyorlar ruhumu sanki uzaklara.
Orada da değil hatta daha çok ufkun arkasına.
Birini arıyorum alacak ve çağıracak beni yanına.
Mutlaka orada olurum beni yanına alsa...