Tualine ihanet eden rengarenk bir karanlık burası
Kalabalığın içinde kaybolan,
Bir yalnızlıklar ülkesi.
Özenlice dizilen şehirlerin ilk hamleyi kalbimden alıp, yıkması gibi.
Dünyayı başkentinden yakıp
Son sigaramı, ateşiyle tutuşturmak gibi sevmiştim seni.
Vazgeçişlerin en dip noktasından hızla ilerliyor,
Bir çıkış arıyordum kaosumun ortasında
Saatler, takvimler ölüme geri sayımdaydı sanki
Zamanı anımsatan her şeyden kurtulmakla başladım yoluma
Yorulmuştum uçsuz bucaksız dört duvarın içinde koşmaktan
Her şeyin üstüme gelmesinden, sonsuz yalanların içine kaybolmaktan...
Nefes stoğumun hızla tükendiğini hissediyorum
Hafızamı kemiren bir virüsü kovalıyorum
Tarifsizim, neredeydim bilmiyorum.
Kaçış planları hazırlamalıydım
Hayallerimi temelinden kazarak hızla yola koyuldum
Gözlerinin güneyine doğru ilerleyip orada dünyamı buldum.
Merak ettin ya ondan söyledim,
Senin dünyana sığınarak, en çok da kendimi buldum!
Kayıt Tarihi : 20.12.2013 20:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!