Hayalin Gamla Düşer Şiiri - Hasan Ulusoy

Hayalin gamlı düşer her sabah gün kararır
Vurduğun yere bir bak bir damlacık kan sızmaz
Sızılarım sızdıkça sel olur sana varır
Ölümüne fermandır kul saygı duyar bozmaz

Hayat bir damla acı ölüm uçsuz bir umman
Tutunduğum tufanlar deryalara dert açtı
Taşların telaşına saygı duyduğum zaman
Dağların sinesinde yüreğime yurt açtı

Sancılı bir serçeydi mihnete gama konan
Tutuşan yuvasında bıraktığı can yanar
Sırtında taşıdığı yükün esiri insan
Şuursuz cesetlerde biriken insan yanar

Durduğum köhne zaman gidişimle mutludur
Hayalin son noktası hayatın meçhul yönü
Kaybolur karanlığın ortasına düşen nur
Kaybettim mutluluğu sensiz bir bayram günü

Taşlara ölüm değdi mihrican ateşinden
Kuruyan çiçeklere hayalini sermiştim
Neden terk ettin bilmem ayrı kaldın eşinden
Ruhumdaki sevdayı sürgüne göndermiştim…