Toprağa kar yağar ya sessizce,
Yığılıverir yere narince,
Beni de dondurup üşütünce,
Anlayıveririm kış gelmiştir.
Beyaz bir desen bürüyüverir,
Beni çocukluğa itiverir,
Günler birden geri gidiverir,
Anlarım ben maziye dönmüşüm.
Neşem yerindedir, halim kıyak,
İşletirim uzunca bir kayak,
Karlardan kardan adam yaparak,
Neşeyle kar topu oynayarak..
Çok da çabuk dönerim ben tekrar,
O günlerden bu günkü halime.
Hayallerimi üşütünce kar,
Getiriverir beni kendime.
31 Ocak 1996 Çarşamba
Yusuf Bulut 2Kayıt Tarihi : 2.2.2014 21:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Bulut 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/02/hayalimdeki-mazi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)