Akşam olmuştu,
Gün batımının son ışıklarında,
Penceremden dışarıya bakarak
Bir kere daha seyrettim hayalimi
Loş karanlıkta,
Çamda yansıyan hayalimi
Yine hep o aynı şey.
Ciddiyeti,ciddiliğimi koruyordu
Geçe oldu ay ışığında
Yürüdüm sessiz sedasız yollarda
Gölgeme baktım her fırsatta
Ciddiyeti ciddiliğini koruyordu
Her defa,her defasında baktım
Hep aynı ciddiyet.
Bin kere baktım hep aynı
Düşündüm, şaşılacak ne var bunda
Ciddiyet ben ve benliğimin içinde
Ben varım ciddiyetin içinde.
01 Nisan 2000
Ziya BekarKayıt Tarihi : 4.12.2007 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!