kuruldum cam kenarı koltuğuma..
şöyle böyle biraz hayal kurdum..
görseniz şaşardınız mutluluğuma..
sanki saraylarda yaşıyordum...
olsa dedim,birkaç köşküm katım..
üç denizde birden olmalı yatım..
onlarca çiftlik,çeşit çeşit atım...
heyecandan dolup dolup taşıyordum...
her şehirde dedim olmalı sarayım..
her hafta gidip birinde kalayım..
çalışmakla olmaz niye kendimi yorayım..
çok beğendim ki,aklıma şaşıyordum...
olmalı diyordu dolarlar altınlar..
kıskanmalı beni hep karunlar..
dahası olmalı,evlatlara vede torunlar..
durup durup kafamı kaşıyordum...
almalyım dedim biraz gemi ve uçak..
olsun dedim sanki babam mı kızacak..
param olsun seveyim kucak kucak..
git gide bu duruma alışıyordum...
daha dedim,neler neler olmalı..
elmasla altınla her oda dolmalı..
sığmazsa eğer depolara koymalı..
dolaba,çekmeceye koymaya çalışıyordum...
kafayı yedim,aklım gitti başımdan..
utandım ak sakalımdan vede yaşımdan..
böyle iyiyim dedim vazgeçtim düşümden..
halbuki mutlu mutlu yaşıyordum..
nasıl ağrıdı birden ağrısız başım..
yeter dedim bana tuzsuz olsa da aşım...
olsun hepside dünyada gardaşım...
az kalsın ne belaya bulaşıyordum..
Kayıt Tarihi : 29.5.2020 18:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!