Ah... Özü olmayan ışık
Gözlerimi yumduğumda gördüğüm ışık
Yarınsız insanların ruhlarında dolanan ışık
Ah... Özü olmayan renk
Görünenin ötesindeki renk
Zamanın dışından bedenime dokunan renk
Ah... Özü olmayan gölge
Kimsenin bilmediği harap gölge
İçimi oyuk oyuk delen tatlı gölge
Anlamlandıramadığım ve kimsenin anlayamayacağı,
Sonsuzluğun özünden gelenler...
Uzun gecenin, gündüze karışacağı,
O kısa ama kudretli zaman...
Gururla karşıladım sizi işte o an!
Bitap düştüm, yılmadım.
Bir dağ uludu uzaktan.
Öldüm sandım, uyandım.
Savaşmak için doğdum ve kalktım.
Bir fırtınaya bindim, şimşekler kırbacım,
Hayaletler askerim, fikirler ordum oldu...
Bir bulutta kendimi gördüm saldırdım!
Bir kurt uludu uzaktan
Yeri kucakladı alnım.
Bertaraf oldum!
Kayıt Tarihi : 23.8.2018 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!