Hayalet Şehir Şiiri - Ünal Çağabey

Göçüp gitmek vardı bir zamanlar diyar'ı kebir'den
Kimbilir gidişim belki senden belki de kendimden
Canım yanmaya başlıyordu yavaş yavaş uzaklaşırken
Ve özlemeye başlıyordum gözlerine bakmayı unuturken
Görüşmek üzere diyordum kayıp şehirlere
Ağlamayın,üzülmeyin döneceğim diyordum hayaletlere
Yolumu arşınlarken karşıma sen çıktın
Gözlerine vuruldum beni gözlerine çaktın
Sonra birden kayboldun beni ortalarda bıraktın
Gidişin öyle hazin dönüşün olmaz sandım.
Aramaya başladım seni vakitsiz hergün
Her gidişin bir dönüşü olur elbet birgün.
Sonra kaybettiğim sevdamı sokaklarda aramaya başladım
Asıl değil sokakta sende kaybolmaya başladım
Sonra kendime biraz gelmiş gibi oluverdim
Bu sefer gene yoktun birden ölüverdim
Tekrar atıldım sokaklara başladım seni aramaya
Meğer aradığımı başlamışım taramaya
Gözlerin o gözlerin meğer olmuş birer nehir
Aramaktan ben ruh sokaklar oldu hayalet şehir.