Saçı sakalı ağarmış bir adam düşlüyorum
Sazı bir elinde, yaş var gözlerinde
Duymasamda nağmelerini özlüyorum.
Kırık dökük hatıralarla bezenmiş bir şiir yazıyorum
Kırıklarını toplayıp çerçeveledim,
Döküklerindense medet umuyorum!
Masal kahramanı olsam bir an
Aşkım uğruna savaşsam diyorum,
Mutluluğu sana verip kederleri ben alsam
Senin için destanlar yazsam diyorum.
Adına layık bir siir yazabilsem
Bir çırpıda uzanabilsem
Gökkubbenin ulaşılmaz maviliklerine,
Bir dal çiçek açsa uzaklarda
Bakmayın o ağaç kupkurudur dediklerine.
Kalemimle mısraları sıralasam
Alemlerin doruğunda uyandı sana
Sevgi dolu güçsüz kollarım,
Renginde yeşerdi, büyüdü
Varlığın ile tamamlandı doldu
Heba olan bomboş yıllarım.
Öylesine sıkıntılar vardırki
Çıkmaz sokaklarında acılar veren,
Öyle çıkmazlar vardırki
O sokakları yerle bir eden!
İnsan çoğunda yol bulamaz
Sanki hep orada yaşamak ister gibi,
Kaybolup gidiyor birer birer
Dünün şerefi ve şanı,
Ne kadarda kısaldı bu günler
Yazdığım bir sevda yalanı!
Kısacık hayatları rengarenk boyayıp
Bir gün mor menekşeler açıyor
Sabahında hüsranlar çiçeği yüreğimde,
Bir bakıyorum heryer ışıl ışıl parlıyor
Birden kalıyorum bulutların gölgesinde.
Hapsedilmiş veryansın tohumlarını
Salsam bazen gecenin karanlığında,
Rüzgarsız havada yelkeni can çekişen
Teknemin vefasız kaptanıyım,
Gönder bir küçük meltemde olsa
Usulca limanına yanaşayım...
Halatlarımla sıkıca sarayamki
Karanlık hayallere dalarım
Her gece aynı zamanlarda,
Ellerinin beyazlığını ararım
Saatler hep 12’yi vurduğunda.
Fal taşı olur açılır gözlerim
Elimizden geleni yapmalıyiz
Doğacak aşkın şafaklarında,
Hasat zamanı toplamalıyız
Meyvelerimizi sevgi dallarında.
Yeniden son tanesinide ekmeliyiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!