Hayale Hüsran Şiiri - Seyfi Karaca

Bilmemezlik te cok seydir
Hiclik kadar cok ve hersey kadar daha cok..
Sasmis sasirmissa bag dagdan tarla topraktan
Bedeli kim yahut ne olursa olsuna bedeni dipte gölgesi gökte
Kent kalip kiriklari kesmekesliginin yarisi orda yarisi hic bir yerde
Cok kavisli kovalasmalarla sadece korna sesi sadece rengi degistikce
Lamba direkli durup giden tikaniklik
Bazan marti sesleri kadar uzak cigliklar bozmak istese de kuru gövdeli martemi
Parktan bahar gecse
Gülüverse soguk pencere uyanir uyanmaz sabah
Serce dala
Güvercin saksiya tünese
Her gittigi yerde yokluk sepetlerinden yük birakip salarak
Izi yolu belirsiz bir sonun gecmisi gelecege kopuk baslangicindan
Belki en cok yüzü kirecli bir duvardir yahut yagmur oluklari
Citilmis cekirdek kabuklarinin sürüklendigi kaldirimlarda
Silinmis yazi sökülmüs safak darmadagin ufuk
Terlikleri merdiven baslarinda kalmis akli hayali kimbilir nerde
Sehrin birbirinin aynisi insan ördügü sönmüs ocaklar
Hayali hüsran islenmemis kanavicenin
Günü dünyasindan göcmüs adsiz semtini isaretler gibi
Yogun bakan ciliz cisimsiz ve renkli gözlükleri arkasinda
Kahrin zavar ekinlerini bicmekte
Yangin yeri kül keder
Ve harabat..

Ekim / 08