Hayale Dalmak Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir kaçış değilse hayale dalmak,
Aslına varmaktır belki de.
*
Zihnindeki hayali koruyan kalkan,
Birleşik bir bütün, onlar.
*
Okyanus çalkantılarındaki o düşlemin,
Derininde bilinmez girdaplar,
Sert ve kaygan,
Uzaklaştırıyor bireyi kendinden.
*
Sırtımızdaki gerçekler,
Gündelik kaygılar, mabedimiz egomuz,
Aynı yörüngede geziyor, sahtelikler,
Fısıltılar, uyanıklığın tozunda.
*
Maddiyatçılık, anlık bir parıltıya feda,
Hayret, merak, imkanlarımız,
Aramak, o masumiyeti merkezimizde,
Hüzün oldu, hayal oldu.
*
Ben uyanık gezen, bir rüyanın sakini miyim!!!
Yoksa rüyada olan, bir uyanık mı,
Ben Aydos Tepesinin zirvesinde,
Bulutlara doğru ötelerde,
Bir sis bulutu muyum!
Bana anlatın yoldaşlar!!!
*
Her hayali gördüm ben,
Keyif aldım, her görüntüden,
Doyuma ulaştım zihinsel,
Kurguların dehlizlerinde,
Yetmedi, istekler tükenmedi,
Kalp uslanmadı, halinden,
Bilinmez bir gücün hükmündeyim,
Temizlendim, bin kaynaktan ışık sızmadan.
*
Bozkır ovalarının rüzgarı,
İlham perim, Elara ve ben,
Yanımda bir koruyucu gibi,
Mutlaka kılavuzum o!
Yaradan'ın o armağanı ufkumda.
*
Sığınacak bir gölgelik bulunmasa da,
İkimizin sığınağı, sonsuzluğun uykusunda,
Bilincimiz, huzur bulmuş olur,
Zamanın sonuna değin,
Hayallerin nazik tebessümleri,
İkimizin üstünde kalsın.