Hayal ve Mehtap Şiiri - Caner Gümüş

Öyle okyanuslar geçti ki bu yaralı ruhum
Attı kendini gözlerinin kumlu sahillerine
Bıraksalar kirpiklerinde sallanarak uyurum
Her sabah saçlarını çizmez miyim tan yerine
Kader bir gece çalıp da gönül kapısını
Umut diye hüznü nasıl da verdi ellerime
Bir avuç külün dedi tutma artık yasını
Unut diye goncalar dizdi senin yerine
Ama sen yine uykumun sarhoşluğunda
Hafif bir meltemde bir akşam loşluğunda
Açıp kollarını hayallerime koştuğunda
Gece çöker ve gülümser sana mehtap
Gökten ay’ı indirir yanaklarına Ya rab…

Çalsın da söylesin ozanlar her gece
Mehtaba inen o güzel yar’imiş desin,
Ay’imiş gökyüzünde bir garip bilmece
Çukur çukur gamzeleri var’imiş desin.