Hayal secdesi Şiiri - Ramazan Ağca

Kuytu köşelerini sevdim hayatın.
Gece karanlığını ay düşünce.
Işık böceklerinin çaresizliğini okşadım.
Ve anladım ezikliğini dünyanın.
Cümlesi kendi iğne deliğinden sokuyordu burnunu hayata,
Hayat kıskacında sallandırıyordu boynunda ilmeği beşerin,
İçinde ak kalmış sayfa, toz pembe bahar gibi açıveriyor topraklar.
Yangın yeri yürekler derdi tasası hayat.

Yaşamak dediğin üç gün gerisiyse kalan dün.
Aşk meşk dediğin palavra, gerçek aşk işte o; öldüğün.
Çarmıh çarmıh işlenen günahların sorulduğu an.
Hengameler göğüs göğse içilen şerbetler şahadet anında.
Hani dün gitmişti yarın gelmedi diyordun.
Şimdi ise yaşayamıyoruz ki hemen geçiyor.
Şimdi dediğin mazinin ritmi olmuş ondan önce atıyor.

Yediverenler gelsin tıklım olsun yalancıktan.
Dostum himmet diyen dökülsün girdaplardan.
Yalan üstüne yalan, nihayeti hep talan.
Amacını aşmış insan affedermi bilmem mevlam.