Hayal pembeliğinde düşe uyanmak.
Nefes almak hayattan gerinip şöyle.
Lıkır lıkır bir yudum iç, suya kanmak
Yakasından tutup düş fırlatmak böyle.
Düş üstüne düş, kabus üstüne kabus.
Sevinç mi,hüzün mü,bu korkumu yoksa?
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
adı üstünde ; hayal pembeliği,düşlerle gerçekler arasında akıp giden yaşam...
eline sağlık Erkan kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta