Hayal oldun Yusuf'um... Şiiri - Ahmet El ...

hayal oldun Yusuf'um.
git gayri ummanlara.
deselerde kimsin... kimlerdensin...
niye ve nasıl gittiğini,
nereden geldiğini deme onlara.

suyu süzgeçte mahkum kalan,
koru alevlere küsmüş çoktan,
taşı toprağı çor,
beti benzi mor,
yarını zor mu zor olan yerlerden,
kopup yettiğini deme onlara.

hayalin ne haldedir Yusuf'um.
atın arpasız ne yapar bu ellerde,
kanına bir örtü ten yok.
söyle kimin limelerindesin,
yada kimin doğma heveslerinde,
beni burada geveleyeni sorarlarsa,
boşver yiğidim, deme onlara.

bilirim,sandukan soğuk şimdi,
ve bir o kadar da boğuk.
hani sığmazdınya, taşardın,
oluk oluk çağlardın gurebaya,
işte ondansın sen, arşlara denk,
yakarışların can yoldaşı, dermanı.
yamacın niye boş derlerse sana,
eleğim sahipsiz askıda da ondan,
diye sakın ha deme onlara.

becerdin be Yusuf'um.
inan becerdin.
düşmanı dosta denkledin,
sakın kimse eğilmesin dedin,
aldın hoyrat kelamını beş kardeşe,
hecelerin üstüne serpeledin.
onu da kağıdın kalbine,
oradan da herkesin en derin yerine,
yaşayamayacakları kadar yaşatıp,
akamayacakları kadar akıttın neşeni.
kaldı mı eksiğin diye sorarlarsa,
ben tamamım diye deme onlara.

suratım şekilsiz bak,
daldı yine uzaklara,
bana bile tanımsız duygularda.
daha seni tanımadan, girdim yoluna,
sen beni bilmez, göremezsin,
belki ben sensiz içlenirim,
yazamadıklarının yerini göster bana,
ver heybetini suratıma,
mirasının ne olduğunu sorarlarsa,
beni sakın ha deme onlara.

hayal babam Yusuf'um.
ya şu an kağıdımdaysan,
ya şu an satırımdaysan,
ya şu an sen yazıyorsan,
hem yazıp hem bana bakıyorsan,
susup konuşamıyorsan,
ellerinin kini,
beyninin sitemi olayım,
senin gibi kabıma sığmayayım,
o kim diye sana sorarlarsa,
beni biraz daha, deme onlara.

hayal oldun Yusuf'um.
git gayri ummanlara.
deselerde kimsin... kimlerdensin...
niye ve nasıl gittiğini,
nereden geldiğini deme onlara...